چرا در افغانستان، عراق، فلسطین، پاکستان،
بنگلادش و الان هم در یمن سر کشی نمی‌کنند و حقوق پایمال شده و کشتار این زنان و
کودکان بی‌دفاع را به دنیا نشان نمی‌دهند؟ سوال اینجاست که آیا ایشان خبر ندارند و
یا خبر دارند و این همه جنایت را نمی‌بینند؟
باید تاسف خورد در
زمانی زندگی می‌کنیم که هر روز شاهد پیشرفت و
دست‌یابی به یک اختراع مدرن برای آسان‌تر زندگی کردن بشر مخصوصابانوان هستیم اما در کنار آن چشمهای نگران و منتظر کمک در
جاهایی از این کره خاکیدیده می‌شوند که
استمداد و یاری می جوید چرا که حقوق و جانشان تهدید گردیده است. آیا هنوز این باور در منشور حقوق بشر معنی نشده است که عده‌ای
برای به دست گرفتن زمام امور و در مالکیت در
آوردن ثروت دیگران نباید اینگونه وحشیانه نسل‌کشی و براندازی کنند آیا از سر گذشت گذشتگان خود پند نگرفته‌اند. و کجاست
منادیان حق و عدالتی که در جلسات سفارشی و
فرمایشی اربابان استعمارگر؛ دم از حق و عدل و بسط عدالت می‌دهند؟ کجایند آنهایی که
تا یک نفر از عیادی خود در امر جاسوسی دستگیر می‌شود دم از زیر پا گذاشته شدن حقوق بشر می‌زنند و دنیا را خبر کرده که
ایشان را از بند برهانند؟
زمانی زندگی می‌کنیم که هر روز شاهد پیشرفت و
دست‌یابی به یک اختراع مدرن برای آسان‌تر زندگی کردن بشر مخصوصابانوان هستیم اما در کنار آن چشمهای نگران و منتظر کمک در
جاهایی از این کره خاکیدیده می‌شوند که
استمداد و یاری می جوید چرا که حقوق و جانشان تهدید گردیده است. آیا هنوز این باور در منشور حقوق بشر معنی نشده است که عده‌ای
برای به دست گرفتن زمام امور و در مالکیت در
آوردن ثروت دیگران نباید اینگونه وحشیانه نسل‌کشی و براندازی کنند آیا از سر گذشت گذشتگان خود پند نگرفته‌اند. و کجاست
منادیان حق و عدالتی که در جلسات سفارشی و
فرمایشی اربابان استعمارگر؛ دم از حق و عدل و بسط عدالت می‌دهند؟ کجایند آنهایی که
تا یک نفر از عیادی خود در امر جاسوسی دستگیر می‌شود دم از زیر پا گذاشته شدن حقوق بشر می‌زنند و دنیا را خبر کرده که
ایشان را از بند برهانند؟
آیا چشم‌هایشان
نابیناست که ببینند در سر زمینهای اسلامی چگونه حقوق انسانها مخصوصا زنان و کودکان و سالمندان زیر پای له
می‌شود و به خاک و خون کشیدهمی‌شوند؟
کجایند کسانی‌که برای نمایش در صفحه‌های مانیتورهای رنگارنگ و در اندازه‌های بزرگ
خود سفر به آفریقا کرده و تکه نانی و ظرف سوپی به بچه‌های گرسنه
می‌دهندچرا این همه ظلم و جور و این همه
خونریزی نوع بشری را در سر زمینهای اسلامی نمی‌بینند؟ آیا بشریت
فقط همان‌هایی است که ایشان می‌گویند؟
نابیناست که ببینند در سر زمینهای اسلامی چگونه حقوق انسانها مخصوصا زنان و کودکان و سالمندان زیر پای له
می‌شود و به خاک و خون کشیدهمی‌شوند؟
کجایند کسانی‌که برای نمایش در صفحه‌های مانیتورهای رنگارنگ و در اندازه‌های بزرگ
خود سفر به آفریقا کرده و تکه نانی و ظرف سوپی به بچه‌های گرسنه
می‌دهندچرا این همه ظلم و جور و این همه
خونریزی نوع بشری را در سر زمینهای اسلامی نمی‌بینند؟ آیا بشریت
فقط همان‌هایی است که ایشان می‌گویند؟
چرا در افغانستان،
عراق، فلسطین، پاکستان، بنگلادش و الان هم در یمن سر کشی نمی‌کنند و حقوق پایمال
شده و کشتار این زنان و کودکان بی‌دفاع را به
دنیا نشان نمی‌دهند؟ سوال اینجاست که آیا ایشان خبر ندارند و یا خبر دارند و این همه جنایت را نمی‌بینند؟ از اینکه
دسترسی به اخبار منتشره و ازروی نوع دوستی
دیگران به دست گروهای حامی بشر سازمان ملل می‌رسد شکی نیست اما روحانسان زمانی آزرده می‌شود که بسیاری از هم‌نوعان و هم‌کیش
و مذهب‌های این مظلومین نیز ساکت مانده و هیچ
واکنشی نشان نمی‌دهند آخر چرا؟ و برای چه؟
عراق، فلسطین، پاکستان، بنگلادش و الان هم در یمن سر کشی نمی‌کنند و حقوق پایمال
شده و کشتار این زنان و کودکان بی‌دفاع را به
دنیا نشان نمی‌دهند؟ سوال اینجاست که آیا ایشان خبر ندارند و یا خبر دارند و این همه جنایت را نمی‌بینند؟ از اینکه
دسترسی به اخبار منتشره و ازروی نوع دوستی
دیگران به دست گروهای حامی بشر سازمان ملل می‌رسد شکی نیست اما روحانسان زمانی آزرده می‌شود که بسیاری از هم‌نوعان و هم‌کیش
و مذهب‌های این مظلومین نیز ساکت مانده و هیچ
واکنشی نشان نمی‌دهند آخر چرا؟ و برای چه؟
زنان و کودکان بی‌دفاع
در منشور سازمان ملل جزء گروهی قرار دارند که
در زمان جنگ نیز باید به آن‌ها رسیدگی و کمک کرد و تا حد اعلای درجه از آنان برای پیشبرد جنگ و اهداف جنگی نیز
نباید استفاده کرد. اما دیده می‌شود که در
جهان مترقی امروز ارزشهای انسانی رو به عقب رفته و ما متاسفانه شاهد بکارگیری ابزاری در جنگ‌ها و مشاجرات قومی و کشوری و
عقیده‌ای از زنان و کودکان بی‌دفاع هستیم و این اعلام زنگ خطر برای همه بشریت است
چراکه اگر این گروه آسیب‌پذیر به این صورت
مورد هجوم قرار گیرند دیگر بنیان خانواده و معنویت نیز در این راه ازبین رفته و بشر هر روز بیش از پیش در مسیر خودزنی و
خودستیزی و در آخر نابودی همه ارزشها و همه
بایدها می‌شود. لذا اگر از بنیان با این مسئله برخورد جدی نشود خواهیم دید که بشر نه تنها رو به پیشرفت و تکامل نخواهد
رفت بلکه هرچه قوه علمی آنپ یشرفت کند و
دریچه انسانیت بسته شود شاهد سقوط و نابودی انسان و انسانیت خواهیم بود.
در منشور سازمان ملل جزء گروهی قرار دارند که
در زمان جنگ نیز باید به آن‌ها رسیدگی و کمک کرد و تا حد اعلای درجه از آنان برای پیشبرد جنگ و اهداف جنگی نیز
نباید استفاده کرد. اما دیده می‌شود که در
جهان مترقی امروز ارزشهای انسانی رو به عقب رفته و ما متاسفانه شاهد بکارگیری ابزاری در جنگ‌ها و مشاجرات قومی و کشوری و
عقیده‌ای از زنان و کودکان بی‌دفاع هستیم و این اعلام زنگ خطر برای همه بشریت است
چراکه اگر این گروه آسیب‌پذیر به این صورت
مورد هجوم قرار گیرند دیگر بنیان خانواده و معنویت نیز در این راه ازبین رفته و بشر هر روز بیش از پیش در مسیر خودزنی و
خودستیزی و در آخر نابودی همه ارزشها و همه
بایدها می‌شود. لذا اگر از بنیان با این مسئله برخورد جدی نشود خواهیم دید که بشر نه تنها رو به پیشرفت و تکامل نخواهد
رفت بلکه هرچه قوه علمی آنپ یشرفت کند و
دریچه انسانیت بسته شود شاهد سقوط و نابودی انسان و انسانیت خواهیم بود.
در مسئله کشتار
بی‌رحمانه زنان و کودکان یمن به دست حکومت
وهابیون عربستانی و دولت یمن شاهدیم که سکوت مرگبار جوامع بشری دراین مسئله تنها مربوط به یمن نیست بلکه این نوع تجاوزات به
حریم و حقوق شیعیان مخصوصا قشر زنان آن؛ یک
تعدی و یک دستبرد به جامعه زنان مسلمانان و در کل جامعه همه زنان خواهد بود. لذا ما زنان دست به قلم باید از این
موقعیت تاسف آور خود را کنار نکشیم و در به
صدا آوردن زنگ خطر به همه جوامع کوشش و مساعدت کنیم و از عواقب سوء این نوع تجاوزات و این نوع سکوت همگانی انها را با خبر
کنیم، باشد تا با یاری پروردگار دیگر شاهد این گونه ظلم
وستم و رفتار وحشیانه‌ای نباشیم.
بی‌رحمانه زنان و کودکان یمن به دست حکومت
وهابیون عربستانی و دولت یمن شاهدیم که سکوت مرگبار جوامع بشری دراین مسئله تنها مربوط به یمن نیست بلکه این نوع تجاوزات به
حریم و حقوق شیعیان مخصوصا قشر زنان آن؛ یک
تعدی و یک دستبرد به جامعه زنان مسلمانان و در کل جامعه همه زنان خواهد بود. لذا ما زنان دست به قلم باید از این
موقعیت تاسف آور خود را کنار نکشیم و در به
صدا آوردن زنگ خطر به همه جوامع کوشش و مساعدت کنیم و از عواقب سوء این نوع تجاوزات و این نوع سکوت همگانی انها را با خبر
کنیم، باشد تا با یاری پروردگار دیگر شاهد این گونه ظلم
وستم و رفتار وحشیانه‌ای نباشیم.
لینک مقاله در
نشریه چارقد در (+) کلیک کنید
نشریه چارقد در (+) کلیک کنید
نوشته شده توسط :سادات علوی::نظرات دیگران [ نظر]